Toen Chris een relatie kreeg met Indra vertelde ze hem van haar biseksualiteit. Hij 23 jaar en zij 18 jaar toen ze verkering met elkaar kregen. Hij viel op het zusje van zijn beste vriend en vanaf het begin waren zij de beste maatjes. Verliefd werd er genoten van elkaar. Na een paar maanden vroeg een collega of ik het stel een keer wilde zien. Indra werd tijdens het vrijen steeds emotioneel en moest dan huilen. Zowel tijdens als na de seks werd zij verdrietig en durfde ze niet meer te vrijen. Waarom zou je zin hebben in een emotionele bui wat seks inmiddels geworden was, werd er nauwelijks nog gevreeën met elkaar. Na twee gesprekken verliep het vrijen weer meer ontspannen en zonder te veel loskomende negatieve emoties dus dat was al snel een mooie verbetering.
Maar een paar weken later stuurde Indra mij een mail. Ze wilde graag weer een afspraak maken om de chaos in haar hoofd te ordenen. En zo zag ik Indra én Chris samen voor een derde gesprek. Indra had haar vriend gevraagd mee te komen, want samen kwamen ze er niet uit. Open vertelde Indra dat haar verlangen met een vrouw te willen vrijen steeds sterker aanwezig is in haar hoofd. Was haar biseksualiteit eerder geen probleem binnen de relatie met Chris, voelde ze nu meer en meer de behoefte te willen experimenteren met een vrouw. Ook haar fantasieën gingen over seks met een vrouw. De seks met Chris ging dan wel beter en was fijn toch dacht ze steeds vaker aan intimiteit met een vrouw. Samen met hen besprak ik de mogelijkheden die er binnen hun relatie zouden kunnen bestaan. Als hulpverlener bepaal ik nooit wat een juiste oplossing is voor een stel. Het enige wat ik kan doen is diverse opties duiden en hun een spiegel voorhouden zodat ze zelf kunnen komen tot een invulling passend binnen hun relatie. Opvallend positief vond ik de openheid die er binnen hun relatie kon zijn over de verlangens van Indra. Maar daarnaast was er de pijn bij beiden, de relatie die onder druk stond en het verdriet dat Chris voelde zijn vriendin steeds meer kwijt te raken.
In een volgend gesprek komt Indra alleen. Ze vertelt direct na het vorige gesprek in de auto de relatie met Chris te hebben uitgemaakt. En nu is ze verdrietig en in de war. Ze ervaart helemaal vast te zitten. ‘Ik mis Chris, ik moet nu experimenteren en ik moet een nieuwe relatie aangaan, terwijl ik dat nog niet wil’, verwoordt ze wat paniekerig. Als ik aangeef dat alle emoties, vragen en afwegingen zeer logisch en passend zijn en dat ze er allemaal mogen zijn, zie ik zichtbaar opluchting bij Indra. Probeer stil te staan bij wat je voelt, leg ik haar uit. Ik voel mij…..en voeg er dan aan toe: ‘Goed dat ik dit zie’. Het mag er zijn, er hoeft nu geen oplossing te komen of antwoorden op vragen als wat wil ik, wat moet ik zijn en wat ben ik. De rest van de sessie ging over diversiteit in relaties en eigen keuzes daarin.
Een paar dagen na het gesprek meldt mijn inbox een mail van Indra: ‘Vorige week hebben wij elkaar gesproken, en ik wil nog even laten horen dat het echt ontzettend heeft geholpen! Het is echt alsof ik thuiskwam in een opgeruimd huis en ik weer rustig kon zitten zonder rommel om mij heen. Dus bedankt, echt ontzettend fijn en ik voel me een stuk beter’.
Over zes weken staat Indra weer in mijn agenda. Ik hoop dat haar huis nog steeds opgeruimd is.
Help....ik ben biseksueel
